9

Jestem przed domem, jednak nie dane jest mi do niego wejść. Zatrzymuje mnie Eva. Uśmiecha się do mnie a jej włosy kaskadą opadają na ramiona. Mimowolnie uśmiecham się i wpatruję w jej oczy.
- Tom... - mówi a ja zadawalam się tonem jej głosu.
- Tak? - pytam.
- No... Ostatnio mało rozmawialiśmy, praktycznie cały czas spędzałam z Nathanem.
- Zgadzam się. Do czegoś zmierzasz?
- Przepraszam. I jak chcesz, moglibyśmy gdzieś iść, albo coś... - gestykuluje co znaczy że jest zdenerwowana.
- Jasne, nie ma problemu. Może wejdziesz? - znów się uśmiechnąłem a ona pokiwała głową. Weszliśmy do domu, była cisza. Eva usiadła na kanapie i zdjęła płaszczyk. Zrobiłem herbatę i podałem kubek jej. Usiadłem obok a moje myśli znów zaczęły się kręcić wokół niej. Po pierwsze jestem w niej zakochany. Ewidentnie. Po drugie, takim sposobem ranię przyjaciela. Westchnąłem a ona spojrzała na mnie. Jej zapach mnie onieśmielał. Przybliżyłem się do niej, chciałem ją pocałować w policzek. Eva odwróciła się w moją stronę. Moje wargi spoczęły na jej wargach. Zacząłem ją całować delikatnie, aż w końcu położyłem rękę na jej szyi. Dziewczyna była zdezorientowana. Usłyszałem jak ktoś zbiega z ostatnich schodków. Odsunęliśmy się od siebie, wstałem. To był Nathan. W jego oczach widziałem smutek i gniew. Uderzył mnie z prawego sierpowego, a mnie zamroczyło.

~ Nathan ~

Jak on mógł? Jest moim przyjacielem. A raczej był! Wie doskonale że zakochałem się w Evie. I teraz ją przyprowadza i jak gdyby nigdy nic, całuje. Parker wstaję z podłogi i patrzy na mnie przepraszającym wzrokiem. Mój wzrok przenosi się na Evę. I dopiero teraz uświadomiłem sobie, że nie wiele o niej wiem. Na przykład gdzie mieszka, jak ma na nazwisko. Jej oczy robią się szklane. Bierze płaszczyk i idzie. Mijając nas mówi "Przepraszam". W sumie to nie jej wina. A może jednak. Patrzę na Thomasa.
- Nathan... Przepraszam. Nie wiem co we mnie wstąpiło... Ja chciałem ją pocałować w policzek, ale wyszło jak wyszło... Przepraszam, naprawdę. - zaczął się tłumaczyć.
- Tom, ja wiem co z tobą jest. Zakochałeś się w niej. A co z Kelsey? - gniew mnie odurza.
- Zerwałem z nią. Przestałem ją kochać parę tygodni temu. - siada na stoliku.
- O co chodziło ci z tym "Masz pierwszeństwo"?
- Pierwszy się w niej zakochałeś, co za tym idzie, pierwszy masz do niej prawa. - chowa twarz we dłoniach a ja zdaję sobie sprawę, iż czeka mnie walka z przyjacielem. Najlepszym przyjacielem o miłość do dziewczyny.


I. Nie będzie już Tomsey z powrotem. NIGDY ^^ Hahaha xdd
II. Widzicie jaki ja jestem dobry? Dodaję często rozdziały xD A to u mnie rzadkość.
III. Mój drugi blog o The Wanted. Mam nadzieję że się spodoba. ;] LINK XD
Jestę Sufitę - nie pogrążaj się o.O Ja naprawdę jestem chyba jasnowidzem xd Jak coś jeszcze pokomplikujesz, to obiecuję że będzie kiepsko z tobą. Już masz to zapewnione ^^
Nina Yo - nie wierzę. No kurwa nie wierzę. JESTEŚ BEZDUSZNA! Nie odzywam się do ciebie, lalalala. Ale i tak cb kocham xD Pisz mi to co masz mi pisać. I ja widzę dzieciaczki a nie śmierć -.-
Aaaaa.
No i najważniejsze. WITAM NA BLOGU NOWYCH CZYTELNIKÓW XD Mam nadzieję że to coś się spodoba ^-^
No to do następnego. <3