16

Budzę się i patrzę na zegarek wskazujący 10.18. Obok mnie śpi Eva, zawinięta w kołdrę. Szybko się ubieram żeby jej nie obudzić i patrzę w moje odbicie lustrzane. Malinka na szyi. Uśmiecham się do siebie. Kilka zadrapań na ramionach. Układam włosy i po cichu schodzę na dół. Robię kawę i szykuję tabletki dla reszty. Jay zszedł na dół, i od razu jak odkurzacz, pochłonął kawę i dwie tabletki przeciwbólowe. Słyszę dzwonek do drzwi, James idzie otworzyć. Z kimś rozmawia przy drzwiach. Tom wchodzi do kuchni a ja słyszę jak Jay krzyczy " Nathan, do Evy! Wpuszczę!" Unoszę brew, nic nie zrozumiałem.
- Zamknij się, idioto ! - odkrzykuje mu Tom i zasypia na stole. Układam talerze a do kuchni wchodzi Loczek a za nim jakaś dziewczyna. Blondynka, podobnie jak Eva, z bardzo jasnymi oczami. Uśmiecha się do mnie.
- Musisz być Nathan. Jestem Adrienne. - wyciąga ręke a ja ją ściskam. Akurat przychodzi reszta, w tym Eva. Przytulają się i całują w policzek. Jay robi kawę gościowi, ja idę ogarnąć łóżko. Totalny bałagan panuje w moim pokoju. Ścielę łóżko, wrzucam prześcieradło do pralki. Patrzę na przyrząd jak idiota. Hmm... Który przycisk wybrać...? Gadam sam do siebie. Mądre. Bardzo. Chociaż tak ostatnio spojrzeć to moja psychika mnie rozwala. Wciskam 3 byle jakie przyciski, do tego proszek i płyn i wychodzę zadowolony z łazienki na parterze. Siadam na kanapie obok Evy. W sumie to nie wiem czy jesteśmy razem. Ja ją kocham, spaliśmy razem  Ale nie wiem czy ona coś do mnie czuje... Po ostatnim z Tomem. Mam nadzieję że on nic nie wie. Nie chciałbym aby cierpiał przeze mnie. Przecież to mój przyjaciel. Eva troskliwie przykłada lód do czoła Parkera. Jay siedzi na fotelu, obok Adrienne i rozmawiają. Wzdycham i uśmiecham się do panny Andrews. Seev idzie do łazienki. Chwilę później wychodzi, cały w pianie i patrzy na mnie jak na morderce.
- Co ty zrobiłeś... ? - pyta z udawanym spokojem.
- No... Pranie. - uśmiecham się jak debil a Kaneswaran zaczyna mnie gonić. Wybiegam na ogródek, robimy kółko, potem piętro a na końcu salon gdzie chowam się za Evą i Adrienne.
- Co prałeś? - pyta ponownie.
- A co mogłem prać? Jakąś rzecz. - śmieję się a on piorunuje mnie wzrokiem
- Prześcieradło. - zakłada ręce na ręce. Wpadka...
- Czemu prześcieradło? - Parker patrzy na mnie, na Evę i zdaje mi się że domyśla się o co chodzi.
- Bo brudne było ... - nerwowo strzelam palcami u rąk. Wychodzę z "kryjówki". Tom podchodzi do mnie i odsłania moją szyję.
- Kiepsko kłamiesz, Sykes. - cedzi przez zęby i biegnie po schodach. Opadam bezradnie na fotel. On wie.


Macie szybciej ^^
Ale namieszałem ... I dalej będę mieszać ;d
Adrianno, dodałem cię do bohaterów ^^ Cieszysz się? Bo ja tak <3
Btw. dodałem nowego bohatera. Zachęcam do odwiedzania strony z nimi gdyż często zmieniam itp. ;]
Seryjnie, kocham te wasze dociekania co się stanie ^^ Aż się uśmiecham ;3
Do następnego ;*