14

Wstaję po 8 rano, co jest dla mnie wyczynem. Przebieram się, ogarniam i idę zrobić śniadanie. Nigdy nie robiłem śniadań, ale teraz mam ochotę to zrobić. Smażę jajecznicę i smaruje masłem bułki. Wyjmuję z szafki pięć talerzy i nakładam. Parujące jedzenie stawiam na stole jadalnym i wołam chłopaków. Zakładam bluzę i idę do szkrzynki. Dwa listy i gazeta dla Maxa. Daję mu gazetę i patrzę na listy. Jeden jest zaadresowany do mnie, drugi do Tom'a. Podaję mu kopertę a sam po zjedzeniu swojej porcji śniadania, odczytuję mój list.

" Nathan,

Wiem że zawiodłam. Otworzyłeś się przede mną, zaufałeś... A ja was wydałam. Brałam udział w porwaniu dziewczyny, którą kochasz. To niesprawiedliwe. Kazali mi ją torturować, ale w porę się zjawiliście. Mam poczucie winy, zżera mnie ono od środka. Nie wiesz jak to jest być niechcianym dzieckiem. W młodości byłam modelką, owszem. Ale kiedy odeszłam od tego zawodu, matka się wściekła. Biła mnie co noc kablem , przypalała zapalniczką, biła. Ośmieszała mnie, wyzywała. Poniżała. Ty miałeś szczęśliwe dzieciństwo z kochającą rodziną. Teraz też jesteś szczęśliwy-masz przyjaciół, rodzinę, karierę. Cały świat Cię uwielbia. Mi został tylko ojciec i Lindsay. Planujemy z nią ucieczkę z gangu. Przedtem jednak, chcemy podpalić dom w którym będą się znajdować. Oszczędzimy wszystkim kłopotów i bólu. Naprawdę bardzo przepraszam Was. Nie wiem, czy będę w stanie kiedykolwiek spojrzeć Ci bądź reszcie w oczy. Może i ich osobiście nie poznałam, ale wiem że są podobni do ciebie. 

Charlotte ... "

Chowam papier do kieszeni. Moje oczy robią się powoli szklane. Tom odłożył swój list obok telewizora, znając życie zapomni o nim. Może i lepiej. Im mniej wiedzą tym lepiej śpią. Podkasam rękawy bluzy i wychodzę na zewnątrz, przed dom. Kopię kamyczek, znajdujący się obok mnie. W głowie mam setki myśli, nie od dziś. Kłębią sie we mnie mieszane uczucia. Smutek, rozżalenie, gniew, miłość, współczucie. Siadam na schodku. Spuszczam głowę w dół i z pewnością bym tak spokojnie siedział gdyby nie ktoś. A raczej jakaś dziewczyna. Stoi przede mną ze stoickim spokojem. Wstaję i patrzę na nią.

- Jestem Lindsay .. - uśmiecha się zadziornie. Siostra Char...

- Nathan. - odpieram krótko, nie wiem co ona chce zrobić.

- Nie bój się mnie, spokojnie. Charlotte powiedziała mi gdzie mieszkacie. Chciałam tylko powiedzieć że ... - jej twarz robi się smutna - Nie ważne. - rzuca i odbiega. Patrzę za nią jak idiota, ale nogi odmawiają mi posłuszeństwa. Nie chce mi się biec.Wzdycham bezradnie. I wracam do salonu, gdzie siedzą chłopaki. Oglądają wiadomości w telewizji...

Pod ostatnim rozdziałem 13 komentarzy ... Wohoo :D

Dziękuję <3

I tym samym oznajmiam iż następny rozdział będzie za 7 komentarzy ^^

Jak ja kocham jak wy dociekacie co będzie ... Haha ;*

Tylko jedna osoba przejęła się tym że Nathan pali papierosy. Łoł ;p

Kocham was za takie akcje xd

Wbijajcie --> Link

Do następnego ;3